donderdag 31 maart 2011

Fietsen en treinen

Ook afgelopen woensdag heb ik het standaard rondje gefietst. Hoogtepunt is daarbij altijd station Beverwijk, wat wellicht het dieptepunt voor dit blog betekent.


Bij Beverwijk ga ik iedere week weer even treinen spotten, fietsen is namelijk leuk, maar je moet niet overdrijven!



De laatste tijd staan er vooral loks van de serie 1600 voor de goederentreinen van en naar de Hoogovens (TATA Steel voor de pietlutten).



Het oude rangeerterrein bij Beverwijk (voor visoverslag?) wordt gedeeltelijk afgebroken,



om het parkeerterrein te verbeteren?



Treinenfoto's dus, omdat niemand op die Gulf auto uit Polen zit (of staat) te wachten.



Penibel?

woensdag 30 maart 2011

Dinsdagavondvermaak: voetbal!

De personeelsvereniging op mijn werk is aardig actief.


Zo werd in oktober 2010 (ook op dit blog te zien) via OAD een bus en kaarten geregeld voor de wedstrijd Nederland - Zweden, ook voor gisteravond waren weer kaarten en bus besteld. Die bus, dat voelen jullie natuurlijk aan je water, daar is iets mee.


Voor deze wedstrijd kon je ook in de vrije handel voor 22,50 euro kaarten scoren, de verplichte afname van de busreis zorgt voor een aanvullende 16 euro kosten.


Maar goed, geld moet rollen, je leeft maar één keer, en natuurlijk moet je als liefhebbende vader de voorliefde voor het prachtige emotierijke voetbalspel overdragen (is dat dan opvoeden?) op het grut.


Niet alleen Wes, maar ook Lisanne wilde graag (vrijwillig dus!) mee.


En John, die hier trouwens niet genoemd wil worden, (sorry meneer Smurf) ging ook mee! Dus gingen we met bus 14 (in deze periode maar niet de Johan Cruijff genoemd) naar de Amsterdam Arena, we zijn er weer bij!


Tijdig, rond 19.00, stonden we bij de Arena, ruim op tijd voor een eenvoudige doch voedzame maaltijd.


Zo rond 19.30 besloten we maar richting onze plek te gaan, op rij 26 van de tweede ring, die overigens 27 rijen heeft.


Prachtig uitzicht uit die Arena, trouwens.


We zaten dus echt in het dak van het stadion! Ik was erg blij dat John mee ging, er was nu meer tijd voor de innerlijke mens.


Lisanne had voor de wedstrijd vooral aandacht voor twitter en de beschikbare bandbreedte in de Arena.


De warming up van het Nederlands elftal is natuurlijk al heel boeiend.


En dan begint de wedstrijd. Als je thuis voor de buis zit beleef je een wedstrijd heel anders dan in het stadion, zo konden wij vanaf de dakrand heel goed het positiespel van de spelers zien.


Omdat de vorzitter van de personeelsvereniging zijn connecties heeft (ik zeg niet dat hij met Bert van Marwijk of de scheidsrechter heeft gebeld, maar ik zeg ook niet dat hij niet heeft gebeld) werd de eerste goal van Hongarije, een fraaie vrije schop van Dzudzak, afgekeurd omdat hij te snel was genomen.


Tja, als ik dan de compact kan aanzetten, inzoomen en afdrukken, vraag ik me af hoe snel snel is. Omdat het doel van de Hongaren aan de overkant van de Arena is, ruim 100 meter verderop, had Bert wel of niet gezegd tegen zijn spelers om geen doelpunten te maken.


Het begin van de tweede helft heb ik 2 doelpunten gemist, door enorme wachtrijen bij het herentoilet. Dan heb je het wel over hachelijk hoor! Maar na wel of geen telefoontje was het Nederlands elftal vlak voor onze neus aardig op schot.


Zittende op de tribune zie je doelpunten aankomen. Je ziet het verschil in scherpte, het verschil in inzet, inzicht en positiespel, je ziet de succesvolle combinaties ontstaan.


Alle tijd om de camera aan te zetten, in te zoomen zodat ik jullie hieronder de foto kan laten zien van de goal van Dirk Kuyt, waarbij de bal in het net hangt.


Met een eindstand van 5 - 3 was dit wel een van de meest doelpuntrijke wedstrijden die ik ooit in het stadion heb gezien, een echt spektakel, en na het laatste fluitsignaal riep het grut (en John ook, maar dat terzijde) dat ze volgende wedstrijd weer naar het stadion willen.


Vanaf rij 26 ben je dan goed 30 minuten bezig voor je de Arena uit bent, dan ga je in een grote massa richting tientallen bussen, om in het donker jouw OAD bus in de tientallen bussen te zoeken. 


Vanaf kantoor stond er uiteraard een file, maar een tussenstop bij de plaatselijke Mc maakt de avond dan af. En volgende keer weer? Jullie gaan het hier lezen.


Of op twitter?

maandag 28 maart 2011

Nieuw glas

Geld moet rollen. Daarbij moet ik, beter gezegd, moeten wij, keuzes maken. (Hieronder: Elise heeft een lieveheersbeestjestaart gemaakt bij de BSO. De keuze voor een lieveheersbeestje was heel bewust en doordacht! De keuze om Elise taart te laten maken bij de BSO trouwens ook....)



Gooi ik er meteen nog een zeer relevante dooddoener in: hobbies kosten geld. Naast de 18-105 milimeter lens op de camera wil ik ook een telelens, om bijvoorbeeld portretfoto's te kunnen maken (ga ik jullie niet veel mee lastig vallen) en om beeldvullende voetballertjes,



vliegtuigen, auto's of treinen te kunnen schieten.



Maar de nadruk ligt op portretten!



De keuze was tussen 2 digitale lenzen, een 55-200mm en een nieuwe 55-300mm, en een full frame 70-300mm (voor mijn camera 105-480 mm).



De eerste lens is hierbij relatief goedkoop, beide andere lenzen ontlopen elkaar niet veel. De ramp in Japan heeft, zo verwacht ik, invloed op de verkrijgbaarheid van deze lenzen, vooral naar de zomervakantie toe. Dan geeft uitstel van de aankoop het risico dat de lens in mei en juni gewoon niet verkrijgbaar is.



Dus ging ik zaterdag met een schoenendoos vol afgedankte Minolta lenzen naar de plaatselijke detailhandel. Voor de Minolta lenzen gaf hij, maar dat was te verwachten, nauwelijks iets. Mijn keuze was gevallen op de full frame 70-300mm,



omdat ik verwacht dat over 5 jaar alleen nog camera's met full frame sensoren te koop zijn, en de lens veel langer dan 5 jaar mee gaat (daarom ook geen tweede hands lens). Daarnaast sluit het bereik heel goed aan op de lens die ik al heb.



Mijn eerste indruk van de lens is verder heel goed, het is een zeer degelijke, zware maar toch niet overdreven grote lens en de eerste foto's zijn geslaagd. Jullie gaan het hier zien!



Hachelijk?

zaterdag 26 maart 2011

Over investeringen

Vandaag heb ik diep in de buidel getast.



Het is namelijk zo'n zaterdag dat je denkt, waarom niet. Waarom uitstellen tot morgen wat je vandaag kan doen.



En voor de duidelijkheid, heel veel winkels zijn op zondag niet open, en dat winkelt toch uiterst belabberd.

Ik schets het plaatje: we nemen een stoeptegel en smijten die door de deur, dan zonder deskundige hulp het gewenste product zoeken en voordat de sterke arm er is er weer vandoor. Om dan de week erna toch weer naar de winkel te moeten om het garantiebewijs in te laten vullen en zo'n stempeltje van de winkelier er op.



Of, nog erger, het product moeten ruilen omdat je in alle haast toch de verkeerde hebt gepakt.



Dan dit: het product komt uit Japan. Van de huidige Japanse producten (uit Japan dus!) bij de detailhandel denk ik dat ze nog beperkt licht geven. Niet erger dan Borsele, denk maar! Maar de productiecapaciteit is in Japan de laatste weken iets onder druk komen staan.



Er is in Japan wel een boel activiteit, maar dat bevind zich vooral op het gebied van de radio.... Heel veel producten gaan misschien daardoor volledig automatisch licht geven? Goed, treinenplaatjes dus, als hint.



Hachelijk?

vrijdag 25 maart 2011

Dinsdagavondtreinen

Tientallen, nee, honderden, emotionele reacties kreeg ik in mijn mailbox, die ik overigens geheim houd om overbelasting te voorkomen.



Het verslag van het bezoek, dinsdagavond, aan de spoorbaan van neef Erik, werd node gemist. Dan moet je wat, als bloggert zijnde.



Negeren is een optie, want teveel treinen is teveel, hoewel teveel treinen volgens mij eigenlijk nauwelijks kan.

En deze dinsdag waren er echter een paar zaken anders dan anders, in de eerste plaats was Lisanne mee naar neef Erik. Hieronder zit ze links op de foto achter het frank-103-zekeringenblokje.



Ze wilde graag zelf vaststellen dat modelspoor een enge hobby is, coole kids schieten in het PS3 spel "black ops" zombies en internet-vijanden dood.



De bezoekers van dit blog die de termen PS3 en black ops niet kennen wenst ze een fijne tijd in het bejaardentehuis toe (ze zei iets over dinosaurussen die uitgestorven zijn, maar dat herhaal ik maar niet).



Dan was neef Richard er niet en als derde is als "lok van de week' de Ae 6/6 mee, de kenner ziet direct dat het hier gaat om de 3650, een van de eerste digitale loks uit de jaren 80.



De treinen op de spoorbaan van Erik kennen maar 2 standen: ze staan/liggen stil of rijden op volle snelheid.



Dat laatste is hachelijk als het gaat om een intercity die bestaat uit 7 blikken rijtuigen met elk een sleper voor de binnenverlichting. Een eerste zekering gaat met een knal.



De wissel links vooraan in de binnenbaan is wat hobbelig, en dus liggen er regelmatig loks en wagons op hun dak.



De lok van de week demonstreert graag dat het op volle snelheid naast de rails belanden niet alleen voorbehouden is aan de 103-TEE-loks van Erik.



Ook een tweede zekering gaat met een rookwolk.



De storingen van afgelopen weken bleken te zijn veroorzaakt door een defecte booster, gelukkig heeft Erik nog een exemplaar die voor merkbaar betere voeding en digitaal signaal op de baan zorgt.



Dat er dan weer een trein op volle snelheid naast de rails beland lijkt me duidelijk. En dat dan er weer een zekering uit knalt ook. (Inmiddels nummer 3 en een bezoek aan de Action staat weer op de agenda))



Lisanne is inmiddels klaar met de treinen en stort zich op het fototoestel, met onderstaand resultaat.



Tijd om naar huis te gaan!