Tuintafelbaan 2025

Het is deze weken te warm om op zolder achter de spoorbaan of op de werkkamer achter de PC te zitten. 

(DB br 86)

Dan is het in de tuin met een goed boek veel beter uit te houden. 

(DB br 114)

Laurent van het 3railforum heeft in het verleden een aantal keer een spoorbaan in de woonkamer uitgelegd, 

(DB br 103 geheel rode rand, geen schortplaten, en de voorloopserie 103)

zijn vader heeft dat vervolgens ook in de tuin gedaan. 

(DB 103 met rood/zwarte rand en schortplaten)

Dat inspireerde wel om zoiets ook te doen, met de gewone tuintafel, een biertafel en 2 brugdelen is binnen een uur een baantje uitgelegd. 

Dan is het onder de parasol met een koud drankje in de hand heel fijn rijden met de spoortreinen! 

(DB br V200 / 220 en V160 / 216) 

Ik laat dan eerst de locomotieven rijden die wat gevoeliger zijn voor vuile rails, 

na een aantal rondjes beginnen ze steeds beter te rijden zodat ze hopelijk in de toekomst minder last hebben van haperingen. 

(Siemens Vectron diesellocomotief br 247)

Daarna heb ik de NS 1100 en 1200 uitgelaten, 

(NS 1200)

de NS 1100 wilde ik meenemen naar de stamtafel van het 3railforum in De Rijper eilanden, 

(NS 1100)

waar het thema de NS 1100 was. 

(DB V200 en NS 1100

Als de 1135 uitstekend blijkt te rijden mogen de diverse loks in TEE kleuren (beige-rood) de baan op. 

De kenners zien natuurlijk direct dat het gaat om 3 stuks van de beroemde Duitse bouwserie 103, 

maar ook een 114 (aangepaste 110) 

en een 101 (fantasiekleuren) mogen rondjes rijden. 

(DB br 101)

Ook de Zwitserse Re 4/4 II in TEE kleuren mag rond rijden 

(SBB re 4/4 II)

en de 120 (opvolger van de 103, voorganger van de 101) mag natuurlijk niet ontbreken! 

(DB br 120)

Hachelijk?

Weer naar de kelder!

Op 18 oktober 2024 had ik de laatste keer geracet op het Souterrain circuit van Marc. 

Op 26 oktober 2024 was de Souterrain cup, door het overlijden van mijn vader ben ik niet gegaan. 

Door diverse vooral vervelende omstandigheden hebben we daarna maanden niet gereden op het Souterrain, 

de eerste raceavond was daarna op de dag van de uitvaart van mijn zus en stond mijn hoofd ook niet erg naar een gezellige raceavond. 

Omdat het slotracen toch een hele ontspannende hobby is had Marc ons uitgenodigd op 6 juni. 

Deze keer kon ik gelukkig wel en dan begint de voorbereiding 

met het verwijderen van aangekoekte gnerk uit de auto's en het voorzien van de lagers en tandwielen van verse olie. 

Zoals gebruikelijk zitten we dan bij Marc aan koffie met een lekkere koek tot iedereen aanwezig is. Adriaan, die hier trouwens niet genoemd wil worden, 

was ook gevraagd omdat er iemand laatste moet worden en de poedelprijs uit moet laten. 

Raceleider Igor beslist dat we de eerste race met de NSR Abarth's gaan rijden, 

de scores liggen als vanouds dicht bij elkaar met een mooie overwinning voor Igor en een bijna onverwachte laatste plaats voor Adriaan! 

De tweede race is met Slot-it Ferrari's, de verlichting van één van de auto's doet het niet goed zodat een race in het donker toch lastig wordt. 

Ook laat Martin direct merken dat hij niet uit hoffelijkheid de gastheer gaat laten winnen. 

Adriaan krijgt de baan ook merkbaar beter in de vingers met een snelste ronde van 11,5, maar eindigt nog steeds als laatste. 

De derde race is met de eigen auto, maar het moet een classic zijn met blauwe banden. 

Nu komen de serieus snellere auto's op de baan en weet Martin als eerste onder de 10 seconden te rijden. 

Adriaan verbetert zijn snelste ronde naar 11,1 maar eindigt daarmee nog steeds als laatste. 

Martin bedenkt dat hij erg vroeg zijn bed uit moest en vertrekt naar huis. 

Als laatste race mag dan de snelste auto ingezet worden. 

Ik besluit de erg fraaie Lamborghini Huracan van Sideways in te zetten, 

niet de snelste auto maar naar mijn bescheiden mening zeker de mooiste auto op de baan! 

Dat stuit de anderen toch tegen de borst, waarom met moeders mooiste rijden terwijl de veel snellere NSR Mosler ook in de kist ligt? 

Dat is zeker waar, en dus pak ik de tweede race de Mosler die niet eens warm hoeft te rijden om vreselijk snelle tijden te noteren. 

Marc en Igor noteren een snelste ronde van 9,7, Dougal blijft steken op een 9,9 en Adriaan op een 11,3. De Mosler rijdt met 9,3 bijna het baanrecord van 9,1. 

Dat levert dan wel na 4 races de eindoverwinning op, vlak voor Igor en Marc, en tegen alle verwachting in haalt Adriaan een mooie 5e plaats en eindigt Martin als laatste. 

Zo is dan weer een hele gezellige raceavond voorbij. 

Hachelijk?

Naar Burg Eltz

Burg Eltz is een van de mooiste kastelen van Duitsland en ligt in een dal vlak bij Cochem. 

(Naar een kasteel wandelen gaat niet op een lege maag!)

Waar de meeste burchten in de Eifel in 1689 tijdens de negenjarige oorlog door Lodewijk 14 werden vernield, 

daar bleef Burg Eltz gespaard. 

In het kasteel woonden 3 families, met ieder een eigen deel van het kasteel. 

(Een rij van 30 minuten voor de kassa en dan 30 minuten voor de rondleiding, het lijkt wel een pretpark!)

Een familie is uitgestorven en een familie heeft haar deel verkocht, zodat het kasteel nu eigendom is van één familie. 

De drie familietakken waren te herkennen aan hun wapen: die ‘van de Gouden Leeuw‘ (de latere graven van Eltz-Kempenich), 

die ‘van de Zilveren Leeuw‘ (familie Eltz-Rübenach verkoopt haar deel in 1815) en die ‘van de Buffelhorens’, 

die in 1786 uitgestorven is en zich ‘vrijheren van Eltz-Rodendorf’ noemden. 

Binnen in het kasteel mogen geen foto's gemaakt worden, waar ik me bijna netjes aan gehouden heb. 

De auto staat lager op de berg op 2,5 kilometer afstand geparkeerd bij een gezellig restaurantje met levende muziek. 

Uiteraard wordt zo'n inspannende dag dan ook nog afgesloten met een schnitzel mit pommes. 

Hachelijk?