De actieve kerst in a state of happiness, deel 3: Toverland op niveau

Ik geef het direct toe, ik houd niet van hoogtes.


Trappen, ladders en klimtoestellen, geef mijn portie maar aan Fikkie.




Met achtbanen, kabelbanen, stoeltjesliften, wolkenkrabbers of vliegtuigen heb ik



na (zeer) uitgebreide gedetailleerde kansberekening minder moeite.



Als je in een pretpak dan ook een parcours op 6 meter hoogte kan afleggen



dan hoef ik niet te informeren naar een mogelijke wachtrij, want ik ga het niet doen!




Madelon-103 is hier al eens op dit blog ze zien geweest terwijl ze dit parcours wel aflegt, en dit keer wilde Wesley het wel doen.



Dan heb je het over genen die hij niet van mij heeft!



Ik durf hier dus best te vertellen dat ik vol bewondering heb gekeken hoe zo'n jongetje dus op 6 meter hoogte een parcours aflegt, waarbij ik het naar boven kijken al akelig vind.




Waarbij hij ook nog de gelegenheid vindt om op zijn gemak te gaan zwaaien voor de foto!



Dan plaats ik trots 11 foto's en doe er verder het zwijgen toe!



Hachelijk?

De actieve kerst in a state of happiness, deel 2: Toverland

Als je dan toch helemaal naar de andere kant van de wereld bent gereden, naar Limburg, dan bezoek je natuurlijk ook de lokale bezienswaardigheden.

Dat was in dit geval Toverland.



Een grotendeels overdekt attractiepark in Sevenum (en dat is dus ook Limburg!). Uiteraard hadden we vantevoren het Toverland uitgebreid op internet bestudeerd, je zal zomaar zo ver reizen en dan is de topattractie Troy gesloten.



Of blijken de lokale delicatessen door wat voor reden dan ook niet voorradig. Jullie begrijpen: Troy was open.



Het moet gezegd worden, je reist een (verschrikkelijk) eind, maar dan krijg je er wel iets voor,



Troy mag toch een van de leukste achtbanen genoemd worden!



Omdat het niet bijzonder druk was in Toverland, het was er eigenlijk gewoon stil, heb ik zo'n 5 ritjes in Troy gemaakt.



Dat hadden er ook zomaar 20 of 30 kunnen zijn, het was zo rustig dat je gewoon mocht blijven zitten.



Na zoveel jolijt moest er ook van de lokale keuken geproefd worden, voor we terug gingen naar de state of happiness.



En heeft Wesley laten zien dat hij bepaalde genen niet van mij heeft. Maar daarover morgen meer!



Hachelijk?

De actieve kerst in a state of happiness, deel 1

Geen PC, internet of spelletjescomputers.


Maar ouderwetse nieuwe bordspelletjes als Minotaurus en Wie is het (electronische variant).



Wel boeken, TV en een open haard.



Geen vloerverwarming zoals thuis, dus koude voeten.



Geen vaatwasser of wasdroger,



dus met de hand afwassen en de natte zwemspullen ophangen aan een rekje.



En, nu we het er toch over hebben, Bibbel (Bips voor zijn vrienden) mocht ook niet mee.



Dat we het overleefd hebben lijkt me duidelijk, anders had ik dit stukje niet kunnen produceren op het blog.



En heb ik foto's en tekst voor minstens 2 slaapverwekkende saaie berichten op dit weblog.



Hachelijk?

Laatste vakantiekiekjes

Omdat ik vermoed dat jullie daar best wel in (zeer) grote aantallen op zitten te wachten plaats ik vandaag de laatste serie vakantiekiekjes. (Hieronder: uiteraard van het verwarmde zwembad!)


Het is dan weer over op de orde van de dag, eind augustus is dat zoals gebruikelijk de verjaardag van de vandaal.



De vakantiekiekjes zijn van het huisje, waarbij ik enigszins terughoudend laat zien dat de lattenbodem van zijn bed niet vandaal-proof was.




Van de kleurrijke inrichting van ons huisje met het ontbijt.



De luxe keuken met vaatwasser.



En van de laatste avondmaaltijd, met veel gezond groen, voor de bezoeker van dit blog die denkt dat we alleen en uitsluitend bij de Mc eten.





Dan kiekjes van een laatste kasteel, dat van Montrichard, aan de rivier de Cher.



De kenner ziet vast direct dat dit kasteel niet meer in mint-kwaliteit is, het is zelfs enigszins vervallen. Geen zeldzame wandtapijten, Lowie nogwat meubeltjes of hemelbedden.



We hebben ons dus vooral bezig gehouden met recreatie aan en op het water (lees: met de waterfiets), met wat onkruid voor de lens ziet zo'n kasteel (hieronder) er dan nog best wel kleurrijk uit!.



Van onze reis naar huis laat ik alleen zien dat de maaltijd van vertrouwde klasse was.



Hachelijk?

Saab voor weinig

Gespot op een parkeerplaats een wanhopige Belgische Saab bezitter die zijn blik graag wil verkopen.



Dat Saab tegenwoordig echt niks meer waard is blijkt uit de vraagprijs......



Penibel?

La cinema de train

Anno 2011 kan een blog niet zonder filmpje, al is het een afschuwelijk slaapverwekkend filmpje. Uiteraard, vanzelfsprekend, naturellement voldoet dit blog volledig aan het verwachtingspatroon.



Péniblë?

Kasteel Chambord

De top van de renaissancekastelen aan de Loire, dat is het kasteel Chambord.


Met 440 kamers, 365 torens en 1036 ramen op een terrein van 5500 hectare (wikipedia) is het een van de grootste kastelen van Frankrijk.



Als je dan toch in de Loirestreek bent is een bezoek aan Chambord best wel een verplicht nummer.



Met een parkeerplaats waar die van de Efteling bij verbleekt en een uitgebreid complex aan souvenierswinkels  heeft Chambord een enorme zuigende werking op alle toeristen in de regio.



De psychische druk om Chambord te bezoeken was dus enorm.



Met opgeladen accu en geheugenkaart met ruimte voor grote aantallen kiekjes zijn we dus richting Chambord gereisd.


Het kasteel is van de buitenkant erg indrukwekkend en groot.



Torens en schoorstenen waar je maar kijkt.



Binnen viel het wel tegen, geen van die 4 zalen (per etage) in de donjon (woontoren) was groot genoeg voor iets als een spiegelzaal. 



Als je de boekjes er op na leest werd Chambord trouwens helemaal niet zoveel gebruikt. Koningen in die tijd reisden van kasteel naar kasteel, in de zomermaanden was een verblijf in een kasteel aan de Loire wel aardig (veelal in Amboise of in Blois), in de wintermaanden zaten ze waarschijnlijk liever in een kasteel in de stad (in Parijs?).



De centrale trap, waarvan men denkt dat Leonardo da Vinci die bedacht heeft (die woonde toen 50 kilometer verderop, in Le Clos Luce, zie vorig bericht op dit blog), heb ik niet op de foto gezet.



Misschien is dat best wel jammer, maar misschien motiveert het jullie om ook naar Chambord te gaan.



En naar de andere kastelen langs de Loire.



Ik kan het jullie best wel aanraden!



Péniblè?