AZ is op TV en dus heb ik betere dingen te doen dan bloggen of internetten. Hoewel, de wedstrijd is net afgelopen met een eindstand 1 - 1. Even internetten dus!
Fietsend langs de Vecht kwamen we een bekend kasteel tegen.
En een voormalig kostbaar jacht uit de jachthaven van V., uit die ligplaats linksvoor op de foto.
Heb je het over hachelijk, dan heb je het over het pontje bij Nichtenvecht. Je loopt daar mogelijk ernstige veiligheidsrisico's!
Waar ik me ook over verbaas is dat een paar politieagenten vervolgd worden als daders omdat ze uit lijfsbehoud hebben geschoten bij een uit de hand gelopen 'feest'.
Soms lijkt de wereld op zijn kop te staan!
Op de foto NIET het kasteel van Nederhorst Den Berg.
dinsdag 29 september 2009
zondag 27 september 2009
Naar Remco te V.
Remco, die hier niet genoemd wil worden, had ons uitgenodigd om vanmiddag langs te komen (hij heeft niets gezegd over stoppen).
Bij Remco (wil hier niet genoemd worden) in het dorp wordt veel gezongen (ik zeg niet dat het om aan te horen is...) en de lokale FC zorgt er voor de voetbal ook erg populair is.
Zo maken wij er ook een sportieve middag van (voor Gert: zijn dit nu de betere indoor voetbalfoto's?).
Hoewel Remco zijn best gedaan heeft was hij de appeltaart én de Bakker Joop stroopwafels vergeten. Bij gebrek aan beter moeten we het doen met sjokoladekoeken met nootjes. Afzien dus!
In de haven is de kredietcrisis ook duidelijk merkbaar. Een enkel kostbaar jacht ontbreekt in de haven (zie rechtsvoor).
Ook in de haven ontbreekt een fatsoenlijk tafelvoetbalsspel niet zodat we weer tijd inruimen voor een sportief element. (@Gert: zijn dit dan de betere outdoor voetbalfoto's?).
Na zoveel inspanning is er natuurlijk tijd voor wat afkoeling!
De plaatselijke dijk is natuurlijk altijd leuk om rond te lopen (rond is hier niet letterlijk: een dijk is behoorlijk recht!)
Gelukkig is het weer goed, anders zou je hier zomaar alleen lopen.
Een willekeurige minderjarige, die alleen de echte kenners herkennen als De Vandaal, geniet van een lokaal meer.
Eenmaal terug bij Remco wordt Jason aan het werk gezet, als kok!
Het eindresultaat bevatte net genoeg knoflook!
Dan moet het grut nog even afkoelen, ontspannen, bijkomen van de maaltijd, en vermaken zich dan enige tijd met Remco, die hier nog steeds niet genoemd wil worden.
Als ze klaar zijn met Remco vertrekken we weer huiswaarts, met de belofte binnenkort weer langs te komen. Hachelijk?
Bij Remco (wil hier niet genoemd worden) in het dorp wordt veel gezongen (ik zeg niet dat het om aan te horen is...) en de lokale FC zorgt er voor de voetbal ook erg populair is.
Zo maken wij er ook een sportieve middag van (voor Gert: zijn dit nu de betere indoor voetbalfoto's?).
Hoewel Remco zijn best gedaan heeft was hij de appeltaart én de Bakker Joop stroopwafels vergeten. Bij gebrek aan beter moeten we het doen met sjokoladekoeken met nootjes. Afzien dus!
In de haven is de kredietcrisis ook duidelijk merkbaar. Een enkel kostbaar jacht ontbreekt in de haven (zie rechtsvoor).
Ook in de haven ontbreekt een fatsoenlijk tafelvoetbalsspel niet zodat we weer tijd inruimen voor een sportief element. (@Gert: zijn dit dan de betere outdoor voetbalfoto's?).
Na zoveel inspanning is er natuurlijk tijd voor wat afkoeling!
De plaatselijke dijk is natuurlijk altijd leuk om rond te lopen (rond is hier niet letterlijk: een dijk is behoorlijk recht!)
Gelukkig is het weer goed, anders zou je hier zomaar alleen lopen.
Een willekeurige minderjarige, die alleen de echte kenners herkennen als De Vandaal, geniet van een lokaal meer.
Eenmaal terug bij Remco wordt Jason aan het werk gezet, als kok!
Het eindresultaat bevatte net genoeg knoflook!
Dan moet het grut nog even afkoelen, ontspannen, bijkomen van de maaltijd, en vermaken zich dan enige tijd met Remco, die hier nog steeds niet genoemd wil worden.
Als ze klaar zijn met Remco vertrekken we weer huiswaarts, met de belofte binnenkort weer langs te komen. Hachelijk?
zaterdag 26 september 2009
Naar het kasteel in Nederhorst Den Berg
Collega René, die hier niet genoemd wil worden, had voor vanmiddag een fietstocht gepland, naar het kasteel in Nederhorst Den Berg (en wie kent dat niet?).
Om er toch een sportief tintje aan te geven hebben we de auto in Abcoude, langs de A2, geparkeerd.
Richting Nederhorst Den Berg passeer je dan het Amsterdam Rijnkanaal, en omdat het hier niet altijd auto's, treinen, vliegtuigen of andere boeiende zaken kan zijn, plaats ik vandaag een boot!
En nog een. Vraag me ook niet wat voor een boot het is, ik kom niet verder dan dat het een drijvend exemplaar is, ten opzichte van een zinkend exemplaar, waarvan in het meest gunstige geval nog het dak zichtbaar is.....
Voor Danny plaats ik graag wat plaatjes van de doorzonwoninkjes langs de Vecht, een plaatselijk watertje.
Genoeg ruimte voor een spoorbaan op zolder, zou ik zo zeggen!
Hoewel het niet allemaal rozegeur en maneschijn is langs de Vecht.
Dan ontdekken we in een dorpje de Nieuwe Bakker, en hoewel we Bakker Joop stroopwafels mee hadden kunnen nemen, hebben we dat niet gedaan!
We zien liever deze Nieuwe Bakker!
En koken met chocolade kan ze ook heel goed!
De fietstocht naar Nederhorst Den Berg is toch afzien, zo zittend in het zonnetje op het terrasje van de Nieuwe Bakker!
Dan bedenkt René dat die heerlijke baksels van de Nieuwe Bakker kunnen leiden tot méér buikspieren. Is de Nieuwe Bakker soms de nieuwe activiteit van gestopte afvalgoeroe Sonja Bakker, die voor toekomstige klantjes wil zorgen?
Om de chocoladecaloriën er af te fietsen zoekt hij dan akelige paadjes voor ons uit die vooral lang zijn.
En eenmaal in Nederhorst Den Berg blijkt dat men dat kasteel héél goed verstopt heeft. Of afgebroken.
We hebben het kasteel niet gevonden. Dus gaan we weer langs een kaarsrecht stuk asfalt terug richting Abcoude.
De Heroica verhalen van Gastheer G inspireren René om ons via een col van de buitencategorie te sturen.
Aan het einde van de rit, 62 kilometer, staat de beloning, een heerlijke lauwe Wicky met vitamine C.
Een nieuwe uitdaging hebben we al weer bedacht: een rondje Texel. Jullie gaan er hier meer over lezen!
Om er toch een sportief tintje aan te geven hebben we de auto in Abcoude, langs de A2, geparkeerd.
Richting Nederhorst Den Berg passeer je dan het Amsterdam Rijnkanaal, en omdat het hier niet altijd auto's, treinen, vliegtuigen of andere boeiende zaken kan zijn, plaats ik vandaag een boot!
En nog een. Vraag me ook niet wat voor een boot het is, ik kom niet verder dan dat het een drijvend exemplaar is, ten opzichte van een zinkend exemplaar, waarvan in het meest gunstige geval nog het dak zichtbaar is.....
Voor Danny plaats ik graag wat plaatjes van de doorzonwoninkjes langs de Vecht, een plaatselijk watertje.
Genoeg ruimte voor een spoorbaan op zolder, zou ik zo zeggen!
Hoewel het niet allemaal rozegeur en maneschijn is langs de Vecht.
Dan ontdekken we in een dorpje de Nieuwe Bakker, en hoewel we Bakker Joop stroopwafels mee hadden kunnen nemen, hebben we dat niet gedaan!
We zien liever deze Nieuwe Bakker!
En koken met chocolade kan ze ook heel goed!
De fietstocht naar Nederhorst Den Berg is toch afzien, zo zittend in het zonnetje op het terrasje van de Nieuwe Bakker!
Dan bedenkt René dat die heerlijke baksels van de Nieuwe Bakker kunnen leiden tot méér buikspieren. Is de Nieuwe Bakker soms de nieuwe activiteit van gestopte afvalgoeroe Sonja Bakker, die voor toekomstige klantjes wil zorgen?
Om de chocoladecaloriën er af te fietsen zoekt hij dan akelige paadjes voor ons uit die vooral lang zijn.
En eenmaal in Nederhorst Den Berg blijkt dat men dat kasteel héél goed verstopt heeft. Of afgebroken.
We hebben het kasteel niet gevonden. Dus gaan we weer langs een kaarsrecht stuk asfalt terug richting Abcoude.
De Heroica verhalen van Gastheer G inspireren René om ons via een col van de buitencategorie te sturen.
Aan het einde van de rit, 62 kilometer, staat de beloning, een heerlijke lauwe Wicky met vitamine C.
Een nieuwe uitdaging hebben we al weer bedacht: een rondje Texel. Jullie gaan er hier meer over lezen!
Labels:
Appeltaartmeisje,
Fietsen met René
vrijdag 25 september 2009
Met Bert naar de Zaanse Schans, deel 2
Belachelijk natuurlijk!
Maar goed, dan loop je op zo'n Zaanse schans en dan denk je: zie ik een thema?
Wat zou een geschikt thema zijn voor een Zaanse Schans?
Molens of groene huisjes?
Of bootjes op de Zaan?
Ik wist geen thema te bedenken!
Bert zag ook niet direct een thema.
Ik ga toch maar eens met Gerard mailen!
Hachelijk?
Labels:
fotografie,
Museum Zaanse Schans
donderdag 24 september 2009
Met Bert naar de Zaanse Schans, deel 1
Ik mag van Bert (wil hier nog steeds niet genoemd worden) best vertellen dat hij NIET naar de Zaanse Schans wilde.
Maar het alternatief, Amsterdam CS, sprak hem nog minder aan!
Jacko, die hier ook niet genoemd wilde worden, heeft voor een fractie van een seconde getwijfeld of hij ook mee zou gaan.
Maar het risico hier genoemd te worden hield hem waarschijnlijk tegen!
De Zaanse Schans is natuurlijk ontzettend leuk om te bezoeken!
Bijna hadden we ook nog een Zaanse regenbui op ons hoofd gekregen.
Bert, die hier nog steeds niet genoemd wil worden, wilde vooral van gedachten wisselen over de camera instellingen.
Had ik al vertelt dat Bert (jaja, wil hier niet genoemd worden), een mooie maar zware Sony Alfa700 heeft, naar onze mening de opvolger van de Minolta Dynax D7, in ieder geval wat gewicht betreft (auw, mijn rug...)!
Bert (laatste keer: wil hier niet genoemd worden!) heeft ook een mooie zware Sony Zeiss 16-80 lens, en die heeft hij in een vlaag van verstandsverbijstering aan mij uitgeleend met onderstaand resultaat!
De wolken zijn weg, werd hier vanmiddag geroepen!
Maar daar ging het me dus niet om, de kleuren zijn veel mooier!
Dag en nacht verschil?
Iemand die hier niet genoemd wil worden (Bert dus) had mijn lichte plastic lens op zijn camera en vroeg zich bezorgd af of zijn camera defect was, zijn foto's waren plots vrij kleurloos. Wel was hij blij met de gewichtsbesparing (ik zeg niets over een zere rug).
Zien jullie het verschil?
Het is dat ik zo eerlijk ben, ik heb Bert (wil hier niet genoemd worden) bij de auto zijn lens teruggegeven.
Goed, dat ik anders naar huis had moeten lopen, was ook een reden om zijn lens terug te geven.
Of misschien hadden deze heren me een lift willen geven.....
Het is hachelijk!
Labels:
fotografie,
Museum Zaanse Schans
Abonneren op:
Posts (Atom)