Over geheime dagboeken

Dit weblog neigt toch naar een soort van geheim dagboek, zodat ik jullie hier -op voorwaarde van geheimhouding- ga vertellen wat ik gisteren en vandaag meegemaakt heb. Voor vrijdagavond hadden we kaarten besteld voor de voorstelling van Herman Finkers. Opa en oma waren stipt om 19.00 aanwezig om op het grut te passen.
De show van Herman was, in tegenstelling tot zijn andere shows, heel persoonlijk. Over zijn ziekte, een milde vorm van leukemie, waarbij de artsen hem nog 10 tot 15 jaar geven, waarvan nu dus inmiddels 7 jaar voorbij zijn, ten opzichte van een niet milde vorm waarbij de levensverwachting misschien maar 2 maanden is. Over zijn vrouw, Almelo en over de Herman Finkers Fuchsia. Over taal, over de willekeurige volgorde waarin je soms dingen kunt zeggen. Zoals iemand zijn eigen dopjes laten bonen. Te keur en te kust. En over geloof: dat een wetenschappelijk opgeleid iemand als Herman gelooft in de hemel, die is toch verzonnen en bestaat toch niet? Waarop Herman zei: de 9e symfonie van Beethoven en de liedjes van Jacques Brel zijn ook verzonnen, en die bestaan toch ook? Tot ziens, tot in de hemel.
De zaterdagmorgen stond weer in het teken van voetbal (dik gewonnen!!) en de wekelijkse schappies, vervolgens de 4e verjaardag van Jens en het bezoek aan de JOTA bij de plaatselijke afdeling van de Scouting (padvinders, voor de Donald Duck lezers...). Meer schappies doen we in een verderop gelegen plaatsje voorzien van de bekende winkelketens (V&D, Hema, H&M, Free record shop, Bart Smit en meer). Buuv An heeft de catalogus van de NY Pizza al opengeslagen en de telefoon al in aanslag, na een voedzame vitaminerijke caloriearme maaltijd en vervolgens nog een kop koffie met een appelpuntje is het weer tijd om dit blog bij te werken.