Over hulp bij het digitaliseren

Nu een enkeltje Spanje er toch niet in zat, werd de aandacht gericht op de spoorbaan op zolder. Op het weblog van Lokkie (wil hier vast niet genoemd worden) was sprake van het ombouwen van een Marklin 141 (3034) met een Esu V3.0 naar digitaal. Aangezien ik ook een 3034 heb en er afgelopen zondag in Rijswijk een dikke Duitser was die zo'n ESU V3.0 in de verkoop had voor 27 euro (en een permanent magneet voor 10 euro) was de aankoopbeslissing dus snel genomen. (Hieronder: op zeer nadrukkelijk verzoek van Sinterklaas hier een rectificatie: een V200 of een 221 is geen stinkdiesel! Zo goed, Rob? Op de foto een 221 met 60760 die dus ook voorzien moest worden van een nieuw adres).Maar eenmaal thuis vroeg ik me af of de 3034 wel aangepakt moest worden, ik heb namelijk al 3 NS1100 met weinig succes getracht te digitaliseren (1 met 60760 en 1 met tams, beiden hebben extreme Alzheimer, en 1 TAMS met matige rijeigenschappen). Is het dan niet beter de 3 1100 aan te pakken? Samen met Erik, die hier ook niet genoemd wil worden, besloten we de 1135 met 60760 als eerste aan te pakken, wat leidde tot een knal en één defecte decoderuitgang. Deze 1135 werd dus de ESU V3.0 kandidaat! De 60760 zelf kwalificeerde direct voor inbouw in een stoomlok (in de NS4903, een 50 die na WO2 een korte tijd aan Nederland was uitgeleend), de defecte decoderuitgang was voor de verlichting, en meeste stoomloks hebben alleen aan de voorkant verlichting. Als ik dit snel typ dan klinkt het allemaal heel logisch! Natuurlijk verveel ik julie niet met de soldeer en schroef verhalen, dat het motorschild niet direct past in een stoomlok omdat vervolgens het draaistel niet voldoende bewegingsruimte heeft. Dat natuurlijk de 5 polige motor uit de 1135 ook over gezet moest worden. Na 2 uur schroeven en solderen deed alles het, met maar 1 kanttekening: standaard staan alle 60760 decoders op digitaal adres 78 en alle andere decoders op 03. (Hieronder: de 1135 op het programmeerspoor).Dan moet de Mobile Station erbij komen om de decoders op andere adressen te programmeren, er is natuurlijk een fotomoment en ik krijg weer hulp, van Bibbel Bips! Dat de hulp van Bips niet optimaal was, zeg maar waardeloos, is op de foto's te zien. Feitelijk is er zelfs sprake van een ontsporing waarvan de opruimwerkzaamheden nog geruime tijd zou kunnen duren.
Uiteindelijk heeft ook dit verhaal weer een happy end, de decoders zijn met succes ingebouwd en opnieuw ingesteld, zodat jullie misschien morgen hier weer een nieuw hachelijk saai verhaal kunnen bestuderen.