Zo werd in oktober 2010 (ook op dit blog te zien) via OAD een bus en kaarten geregeld voor de wedstrijd Nederland - Zweden, ook voor gisteravond waren weer kaarten en bus besteld. Die bus, dat voelen jullie natuurlijk aan je water, daar is iets mee.
Voor deze wedstrijd kon je ook in de vrije handel voor 22,50 euro kaarten scoren, de verplichte afname van de busreis zorgt voor een aanvullende 16 euro kosten.
Maar goed, geld moet rollen, je leeft maar één keer, en natuurlijk moet je als liefhebbende vader de voorliefde voor het prachtige emotierijke voetbalspel overdragen (is dat dan opvoeden?) op het grut.
Niet alleen Wes, maar ook Lisanne wilde graag (vrijwillig dus!) mee.
En John, die hier trouwens niet genoemd wil worden, (sorry meneer Smurf) ging ook mee! Dus gingen we met bus 14 (in deze periode maar niet de Johan Cruijff genoemd) naar de Amsterdam Arena, we zijn er weer bij!
Tijdig, rond 19.00, stonden we bij de Arena, ruim op tijd voor een eenvoudige doch voedzame maaltijd.
Zo rond 19.30 besloten we maar richting onze plek te gaan, op rij 26 van de tweede ring, die overigens 27 rijen heeft.
Prachtig uitzicht uit die Arena, trouwens.
We zaten dus echt in het dak van het stadion! Ik was erg blij dat John mee ging, er was nu meer tijd voor de innerlijke mens.
Lisanne had voor de wedstrijd vooral aandacht voor twitter en de beschikbare bandbreedte in de Arena.
De warming up van het Nederlands elftal is natuurlijk al heel boeiend.
En dan begint de wedstrijd. Als je thuis voor de buis zit beleef je een wedstrijd heel anders dan in het stadion, zo konden wij vanaf de dakrand heel goed het positiespel van de spelers zien.
Omdat de vorzitter van de personeelsvereniging zijn connecties heeft (ik zeg niet dat hij met Bert van Marwijk of de scheidsrechter heeft gebeld, maar ik zeg ook niet dat hij niet heeft gebeld) werd de eerste goal van Hongarije, een fraaie vrije schop van Dzudzak, afgekeurd omdat hij te snel was genomen.
Tja, als ik dan de compact kan aanzetten, inzoomen en afdrukken, vraag ik me af hoe snel snel is. Omdat het doel van de Hongaren aan de overkant van de Arena is, ruim 100 meter verderop, had Bert wel of niet gezegd tegen zijn spelers om geen doelpunten te maken.
Het begin van de tweede helft heb ik 2 doelpunten gemist, door enorme wachtrijen bij het herentoilet. Dan heb je het wel over hachelijk hoor! Maar na wel of geen telefoontje was het Nederlands elftal vlak voor onze neus aardig op schot.
Zittende op de tribune zie je doelpunten aankomen. Je ziet het verschil in scherpte, het verschil in inzet, inzicht en positiespel, je ziet de succesvolle combinaties ontstaan.
Alle tijd om de camera aan te zetten, in te zoomen zodat ik jullie hieronder de foto kan laten zien van de goal van Dirk Kuyt, waarbij de bal in het net hangt.
Met een eindstand van 5 - 3 was dit wel een van de meest doelpuntrijke wedstrijden die ik ooit in het stadion heb gezien, een echt spektakel, en na het laatste fluitsignaal riep het grut (en John ook, maar dat terzijde) dat ze volgende wedstrijd weer naar het stadion willen.
Vanaf rij 26 ben je dan goed 30 minuten bezig voor je de Arena uit bent, dan ga je in een grote massa richting tientallen bussen, om in het donker jouw OAD bus in de tientallen bussen te zoeken.
Vanaf kantoor stond er uiteraard een file, maar een tussenstop bij de plaatselijke Mc maakt de avond dan af. En volgende keer weer? Jullie gaan het hier lezen.
Of op twitter?
4 opmerkingen:
AHAmmm, dat kaartje had je dus gratis. Tja, dan kan ook iedereen wel gaan.
Mmm, voor mij mag je het de volgende keer wel op twitter zetten...
eerst twitteren en dan bloggen zou teveel van het goede zijn of is het van het goede teveel ?
@brillie: niet echt.
@sjoerd: het stond op twitter
@suske: teveel is teveel
Een reactie posten