Ik heb van de Sint een set met Marklin bollenwagens (46623) gekregen, en dacht eigenlijk dat deze allemaal identiek zouden zijn.
En gelijk aan de 3 bollenwagens (46625) die ik al had.
Dat waren ze niet.
Dan vraag je je natuurlijk af: wat voor verschil zit daar nu toch tussen?
Dus probeer ik mbv google op internet een site te vinden waarop iemand in duidelijke bewoordingen uitlegt wat nu precies het verschil tussen de verschillende wagens is.
Ik kan er hier nog heel lang over uitweiden, maar op internet kon ik weinig vinden.
Het kan niemand ene reet schelen? (Hierboven de 3 wagens uit de 46623, hieronder de 46625)
Dan moest ik dus kiezen, de gordijnen in de wasmachine doen (en andere huishoudelijke klusjes) of toch op het world wide web zoeken naar de 10 verschillen.
Hachelijk?
(NB ik ga de gevonden verschillen toelichten op het frank-103 wagonnen en rijtuigenblog, voor de liefhebbers...)
11 opmerkingen:
Wellicht zijn ze net daarom verschillend gemaakt...
ja, kijk, wat niet op internet staat mag je er dus zelf opzetten.
Zodat op een dag alles op internet staat! Inclusief alle verschillen.
@sjoerd: vanwege het wassen van de gordijnen. Wat een diepgang hebben ze bij Märklin. Of is het de Sint die zoiets voorziet?
@René: misschien staat het al ergens op internet, maar zie het maar eens te vinden. Dat zal het probleem blijven!
Zocht je dit?
Historie:
Voor het vervoer van losgestorte korrelvormige of poedervormige stoffen werd eind jaren vijftig een silowagen ontwikkeld die later, door zijn vorm, de bijnaam ‘Bollenwagen’ kreeg. Drie soorten kwamen bij de NS in dienst, 2 x 14 m3, 2 x 15 m3 en 2x 17 m3. De eerste wagens kwamen in 1958/1959 in dienst, allen als 2 x 14 m3 wagens. Ze werden ondergebracht in de serie U(cs) 99000-99129. De onderstellen werden door Werkspoor gebouwd en de silo’s door de Zweedse firma Interconsult. Bij de NS bestond de lading hoofdzakelijk uit cement, maar soda, kolengruis, aardappelmeel of zout kon met de silowagens ook worden vervoerd. De poedervormige stoffen worden met luchtdruk geladen en gelost. Hiervoor was een laad- en lossysteem nodig, wat het werk in enkele minuten klaarde. Het laad- en lossysteem werd ontwikkeld door N.V. Machinefabriek Frans Smulders. De ‘Bollenwagens’ waren lange tijd een karakteristieke verschijning op het Nederlandse spoorwegnet en deden ruim 40 jaar dienst. Er zijn enkele exemplaren voor het nageslacht bewaard, maar van de oudste 2 x 14 m3 is er, zover wij weten, slechts één bewaard door de Stichting De Locomotor en deze zal in de komende jaren worden gerestaureerd. In de jaren negentig zijn een aantal ‘Bollenwagens’ verhuurd aan EVA te Düsseldorf, Duitsland.
@Gert: ja, dat bedoelde ik, maar dan wel uitgebreider en meer gericht op de Märklin modellen. Zo zijn er dus minimaal 2 uitvoeringen van de 2 x 17 m3, de UCS en de UCS-Y, die voor verschillende producten bedoeld zijn. Ik zal nog eens verder googlen!
Dan moet je 10 verschillende vergunningen aanvragen om gas te mogen vervoeren. En dan nog mag je er alleen mee rijden van 0200 tot 0300 uur.
@Brillie: het zijn wagens om stof te vervoeren, geen gas!
Die 4e wagen is duidelijk alleen geschikt voor 'trap-gas'.
Wagon 3 is 'dubbel-gas', duidelijk te zien aan de dubbele leiding aan de buitenkant.
Wagon 2 is waarschijnlijk iets met 'uitgebreid leiding gas'.
Dus dan is wagon 1 vanzelfsprekend het 'standaard gas'.
Eigenlijk allemaal heel logisch.
@Ronald Suikermuis: Voor het vervoer van losgestorte korrelvormige of poedervormige stoffen werd eind jaren vijftig een silowagen ontwikkeld die later, door zijn vorm, de bijnaam ‘Bollenwagen’ kreeg.
Er mag dus geen gas in!
Verder alles goed met je?
ik ben een leek op dit gebied dus is het niet vreemd dat ik geen verschillen zie.
Hachelijk ?
@suske: kijk maar eens goed naar de leidingen op de wagens, die verschillen toch duidelijk! Ook heeft 1 wagen een trappetje.
Of toch een brilletje nodig?
Een reactie posten