Muts op en handschoenen aan, de wandeling is maar 4,5 kilometer.
De wandeling gaat via de hoogste berg in de omgeving, de Kruisberg. De berg is zo hoog dat er op de top sneeuw ligt.
De beklimming, daar moeten jullie dus ook niet te licht over denken!
Aan de andere kant (vanaf de ene kant gezien) van de Kruisberg ligt een boerderij die smaakvol is verbouwd tot restaurant.
Na een lange afdaling, het blijft immers een berg, die Kruisberg.
Na een lange afdaling staan we dan voor het restaurant.
De koffie, appeltaart en slag roepen ons binnen, en niet veel later zitten we bij het haardvuur.
In het bos vinden we een opvallende plek.
Iemand heeft hier 100 jaar geleden zijn honden begraven.
Uiteraard maak ik nog een paar weblogwaardige foto's.
Nou ja, ik maak foto's!
De laatste kilometer naar de auto gaat vanzelf,
en veel te vlug hebben we de wandeling weer afgerond.
Hachelijk?
7 opmerkingen:
Niet hachelijk, maar memorabel...
Ja, grafjes, ik vind dat toch altijd wel wat triestigs. En sneeuw is altijd mooi, zo anders he! Lekker fris ook.
@Sjoerd: het had een hoog wintersportgehalte!
@René: ja, ik mag graag in de sneeuw lopen!
hondengraven in de sneeuw, net iets uit een oude film.
@suske: een griezelfilm....
Volgens mij liggen daar weerwolven.
@Brillie: dat zou zomaar kunnen! Hoewel ik er niet van overtuigd ben dat er wolven in Nederland zijn, gezien het weer.
Een reactie posten