zoals inmiddels gebruikelijk mocht Igor bedenken welke races gereden werden, een taak die hij met veel plezier vervult!
De eerste race was met de Ninco Austin Healey's, een race die me doorgaans best goed af gaat.
Maar deze keer niet, ik bak er helemaal niks van.
En dan sloop ik ook nog een auto
zodat we halverwege de race over moeten stappen op Slot-it Ferrari's.
De tweede race is met de NSR Abarth's,
die race ligt me weer een stuk beter, maar de onderlinge verschillen zijn zo klein dat ik nauwelijks punten inloop.
De Abarth's zijn vreselijk leuke auto's om mee te racen,
ze hebben ook verlichting
en zelfs een lampje dat verraad in welke baan de auto hoort.
Dan de derde race met de eigen Targa Florio auto en blauwe banden.
Mijn kleine Porsche gaat als de spreekwoordelijke raket, heerlijke auto.
Helaas rijden de andere deelnemers ook met een vergelijkbaar fijne auto
zodat de inhaalrace in punten weinig voorstelt.
De vierde en laatste race is met vrije autokeuze.
Ik ga weer voor de vreselijk snelle NSR Mosler, en die rijdt ook deze race fantastisch.
Ik hoop met een snelste ronde van 9,619 de punt binnen te halen voor snelste ronde,
Igor blijft daar net achter met 9,627, maar Marc2 kaapt met 9,566 net dat punt voor mijn neus weg.
In de eindscore blijf ik op 164 punten steken, een zesde plaats.
Ik moet hier zeker nog vertellen dat ook Fred iedere keer een stuk sneller gaat, met een snelste ronde van 10,304 zijn de andere deelnemers in zicht!
Hachelijk?
9 opmerkingen:
Soms valt het mee, soms valt het tegen.
De culinaire waarde van deze blog blijft hoogstaand. Iets wat Igor niet zal tegenspreken.
Och Frank, je was de op een na de laatste, dat is pas hachelijk. Als de bitterballen maar gesmaakt hebben.
@Francky: een smaakvol blog vind ik het, heel culinair verantwoord. Het is vreselijk wat ik moet doorstaan om zo nu en dan iets fatsoenlijks te eten te krijgen, wandelingen, treinen, raceautootjes, het is hachelijk!
@Sjoerd: het gaat me om de gezelligheid, het resultaat maak ik me niet zo druk om. Door veel te racen eindig ik altijd bij de betere rijders, maar als ik een slechte avond heb is het soms ook helemaal niks.
Het blijft een enerverende bezigheid, dat slotracen. Als ik de info van dit blog serieus moet nemen, komt er heel wat bij dat slotracen kijken. Kunnenracen met diverse type auto's. Heftige concurrentie om tienden van seconden en een uitgebalanceerd dieet. Nee, ik hou het maar bij modetreintjes. Dan heb je hooguit een discussie of het aantal klinknagels op een tender nou wel klopt, of, of je nu rijtuigen op lengtes haal 1:100/1;92,5 of 1:87 moet hebben en soms wat gesteggel over 2 of drierail...
Heerlijk verslag weer. Volgende week mag je weer je rijkunsten vertonen!
@Ad: natuurlijk is de informatie op dit blog heel deskundig tot stand gekomen en daardoor serieus bruikbaar voor de lezer! Het slotracen lijkt toch wel op Formule 1, waarbij bandjes, lood, stijfheid van het chassis, motor en regelaar allemaal van cruciaal belang zijn. En laat ik de racesnacks niet vergeten, zoals bijvoorbeeld de bitterbal. Nee dan worden er aan modelspoor zeker andere eisen gesteld! Zoals de onderwerpen die jij noemt maar ook de treinenbeurslunch, waarbij we eerlijk gezegd nog nooit een bitterbal hebben geconsumeerd. Het is hachelijk!
@Marc: ga ik doen!
Die mussen op de foto! Ze genieten van het uitzicht op de menschen.
Als Marc dat puntje wegkaapt, zou ik hem ook geen bitterbal hebben gegeven. Auto om auto, oog om tand. Of zoiets. En geef Ollie ook een punt!
@Mirjam: ik wilde er geen punt van maken, uiteindelijk heb ik zelf niet hard genoeg gereden, de auto niet goed bij de (bitter)ballen gegrepen, of zoiets! Ik kan hier vast geloofwaardig roepen dat ik voor de gezelligheid meedoe, als de tegenstanders er weinig van bakken, en dat doen ze gelukkig vaak, dan eindig ik hoog in het eindklassement, maar die keren dat ze wel doorrijden, dan geef ik Ollie de poedelprijs een aai over zijn bol!
Een reactie posten