nieuwe prikkel die blijft hangen. Mijn broer Rob had de blauwe 110 gekregen voor zijn verjaardag, en toen ik 10 of 11 werd vroeg ik van de tantes ook geld. Voor een echte lok. Geen 3-assige rangeerlok, maar een hoofdlijnlok. Een e-lok. Natuurlijk wilde ik een 103 of een 194, maar die waren 30 jaar geleden ook al onbetaalbaar. De 110 was met 130 gulden al te duur, het werd het kleine zusje van de 110, de 141. Hier op de foto staat de nieuwe uitgave van neef Erik, mijn 141 staat op zolder mooi te zijn. Is er 1 lok waar ik nooit afscheid van zal nemen, dan is het deze lok. Alleen haar ingewanden (analoog) gaan eraan: ze gaat in 2007 over naar digitaal. Net als de lok van Erik op deze foto. Zal de bezoeker direct de foto herkennen, hij staat ook in kleur (geel TL licht) bij het vorige bericht, omgezet naar Z/W is hij beter.NB RenéSmurft: de foto is maar een pietsie bewerkt.
6 opmerkingen:
In het vorige bericht schreef ik het al. Deze foto maakt wel wat bij me los.
Als je hem opstuurt geef ik hem nog een heel speciale behandeling!
Wat zit er nog een verhaal achter zo`n treintje.
Bewerkt of niet, ik kan toch zien wat het is.
Disneyland trekt mij niet zo. Mar treintjes wel. Mijn eerste treinset was van een merk dat tegenwoordig niet meer bestaat. Dat dacht ik altijd. Zo stapte ik over op Marklin. Echter bleek er toch nog een club te bestaan, van deze treintjes. En soms worden er nog treintjes op verzoek gemaakt. Jij mag dan vertellen welk merk ik bedoel.... want op dat merk ben ik weer op terug gestapt. Sinds kort.
Hammertime "Back to Basic"
Uiteindelijk komen jullie dan toch weer de man met de Hammer weer tegen.
Ik bespeur wat onvrede over de richting die men op wil met betrekking de plasticklasse.
Bij Mike is het begin van het seizoen al duidelijk geworden dat dit zoals het nu wordt verreden een ongewisse dood tot gevolg heeft.
Dat is ook de reden dat ik mij teruggetrokken heb uit de plasticklassen.
Kan iemand mij duidelijk maken wat de lol van het racen is van een auto met een magneet die met zoveel kracht aan de baan wordt getrokken dat deze er bijna niet meer uitvliegt.
De tostieeter die de grootste aantrekkracht en de snelste motor heeft wint in principe altijd of het moet wel een" tostie aan laten brander" van formaat zijn.
Mijn mening is knip het touwtje waarmee de auto aan de baan zit door en ga terug naar de basisprincipes van het racen.
Gasgeven en remmen dus zo hard mogelijk een bocht door te gaan met alleen wat lood in de auto voor de balans en door middel van rijeigenschappen van diegene die staat te knijpen zijn tegenstander het leven zuur te maken.
Dus auto's die weer kunnen uitbreken en iemand uitremmen vlak voor een bocht en eventueel haaks de bocht door. (wanneer heb je dat voor het laatst gezien!)
Duur is het niet zelfs goedkoper dan dat je nu rijdt.
Magneet eruit halen en aan moeders geven om boodschappenlijstjes op de ijskast te plakken.
De club investeert in lood en dubbelzijdig plakband en een ieder balanceerd zijn wagen uit, bandjes schoonmaken en it's Hammertime.
Voordeel snelle motoren worden in de bochten afgestraft en een ieder die een baantje mee kan knijpen is weer van de partij.
Je hebt zeker aan het einde van een clubavond het gevoel dat je bezig bent geweest buiten alleen maar een tostie met chillisaus gegeten te hebben (ook Hammerpatent).
Willen jullie weer de trill hebben om te racen probeer dan eens zonder magneet maar met een gebalanceerde auto op de baan te blijven.
Kost niks maar als je het niet probeert kom je er ook nooit achter, hetzelfde gebeurde met de chilisaus op de tosties.
Mike (chilitostie) Hammer
@Brillie: een modelspoormerk dat modellen op verzoek maakt...? Ik denk dan aan Philotrain maar dat is nogal kostbaar. Mogelijk bedoel je Roco?
NB Disneyland: je moet er gewoon een keer geweest zijn.
@Rene: serieus reageren op mijn berichten is heel nuttig!
@Erik Hammer: ik heb er een afzonderlijk bericht van gemaakt!
Geld speel geen rol.
Een reactie posten