Uit het dak bij Lilian, deel 1

De storm van vrijdag op zaterdag, hier vooral onweer en hagel rond 03.00, leidde op de zaterdagmorgen tot een telefoontje van mijn schoonmoeder. O gruwel hoor ik jullie denken. Heb je dan geen nummermelder daar in dat gat waar je woont? (Hieronder, het leuke vrolijke nieuwe bordje in de tuin van Lilian).Ja, dat heb ik wel, maar mijn schoonmoeder heeft een geheim nummer. En er zijn veel verstandige mensen die niet opnemen als iemand met een geheim nummer belt, maar zo verstandig ben ik niet. (Hieronder: het autodak heeft ook betere tijden gekend en is door een waarschijnlijk Poolse vakman deskundig gerepareerd)Goed, de vraag was of ik Lilian wil helpen verhuizen, want het dak is van haar rustieke karaktervolle (terminologie speciaal voor collega Harry, die hier niet genoemd wil worden, en het merk Alfa Romeo met vergelijkbare termen beschrijft) ehhhh, nu ben ik mijn tekst kwijt. O ja, van de boerderij gewaaid. Het dak was weg. Kwijt dus. En of ik wilde helpen. Zaterdag ging niet meer lukken, want naar Amerikaanse begrippen woont Lilian dichtbij maar naar oud-Hollandse maatstaven is het een verdomd eind fietsen! (En die racefiets heb ik dus ook nog steeds niet gekocht). Zondag stond natuurlijk de open dag van MTRC op de kalender, maar over een jaar moeten vertellen van eehhhh, mijn schoonzuster d'r huis weggeblazen door de wind en ik kon niet helpen want ik moest naar mijn racebaanclubje klinkt waarschijnlijk even lullig als dat het is. De wekker stond dus vanmorgen op 07.30 en om 07.40 zat ik in de auto (ik vertel hier verder niets over de geur in de auto....) om via de McD waar de andere schoonzus Jacqueline op me stond te wachten om 08.50 bij Lilian aan te komen (laatste stuk ging erg rap want Jacqueline heeft een erg rappe Volksfiets TDI met 6 versnellingen van goede kwaliteit). Foto's van het dak maken voor jullie en dan koffie drinken en klussen, ik bespaar jullie de oninteressante details. Om 13.00 is het meeste werk gedaan en gaan we terug richting McD, en vervolgens over de A2 naar huis. Misschien kan ik toch nog een uurtje naar MTRC. (Hieronder: gaat dit de goede kant op??) Gelukkig speelt Ajax (hier wordt niet het schoonmaakmiddel bedoeld) thuis en staat er 6 kilometer file op de A2. Of ik op tijd was voor de open dag lezen jullie morgen, hier, op dit afschuwelijke weblog!