Wesley was gevraagd om mee te doen in het kerstspel in de doopsgezinde vermaning (naar mijn weten zijn doopsgezinden een niet extremistische of radicale christelijke groepering). Van mij mocht hij dus meedoen! Consequentie was natuurlijk wel dat we moesten kijken. In de doopsgezinde vermaning, een zogenaamde schuilkerk uit 1703. En hoewel ik zelf niet zo van de geloven ben, vind ik dat mijn kinderen dat voor zichzelf mogen uitmaken. De voorganger (waarschijnlijk geen ayatollah, maar zeker weten doe ik het niet) wist er een redelijk vlot gebeuren van te maken, en met maximaal zo'n 50 bezoekers was het ook een knus gebeuren. Mag ik bij de plaatselijke RK kerk nooit een tosti (dat schijn je alleen te krijgen als ze hebben geprobeerd je te verzuipen), de doopsgezinden zijn niet kniertig en geven alle bezoekers een chocolademelk en een bijbehorend koekje (de choco was sneller op dan ik er een foto van kon maken. Een aanrader dus, die doopsgezinde kerk. En dat is hachelijk?
2 opmerkingen:
Wat een pijpen zeg. Daar kan je heel veel mee fluiten.
Bij ons zouden ze dat omkopen noemen. Hachelijk dus. Voor je het weet...
Een reactie posten