Woensdagmorgenfietsen in Cothen

Vorig jaar had collega René, die hier trouwens niet genoemd wil worden, gevraagd of we met hem mee wilden fietsen in de regio Cothen, een kersenfietstocht. Dat wilden we. En ook dit jaar zijn we weer gegaan, de oppas was geregeld en de bandjes waren opgepompt! Afgesproken hadden we bij benzinepomp Ruwiel langs de A2, die echter Haarrijn heet, om het eenvoudiger te maken. Eenmaal aangekomen in Cothen was het natuurlijk tijd voor koffie met! Omdat de enige uitspanning in Cothen was gesloten (dat rijmt maar is verder heel vervelend!) zijn we doorgereden naar een Wijk bij Cothen. Voor het blog heb ik een foto gemaakt van het appeltaartmeisje dat niet echt een meisje was maar meer een meid, die tevens beter een streepje kan dragen dan stipjes (ik verwijs jullie graag naar de literair verantwoorde werkjes over Asterix de Galliër). Vanaf Wijk bij Cothen stuurt René ons allerlei kanten op die ik hier niet zal reproduceren, vooral ook omdat ik niet onthouden heb hoe we zijn gereden. We zijn in ieder geval in de boot genomen, waarvoor we (lees: René) een ruime vergoeding moesten betalen. Dan lukte het me niet de reisgenoten te bewegen tot een langere stop langs de wereldberoemde 'Betuwelijn', zodat ik alleen lege rails kan laten zien. Verder ging de tocht, opgejaagd door René die ons een verderop gelegen cafetaria beloofde! Slechts incidenteel moesten de heren wachten op een fotomomentje (klikmomentje??), het mocht eigenlijk geen naam hebben. Dan was er eindelijk het beloofde cafetaria 'de puntzak', met een uiterst vriendelijke chinese uitbater, die ik echter niet op de foto heb gezet, het kan namelijk te gek! Na de gezonde lunch ging de snelheid merkbaar omhoog als de weg naar beneden ging! Daar, op het verste punt van Cothen, gaf collega Peter aan dat het gedaan was met zijn niet van zeem voorziene zitvlees, de spieren waren verzuurd (hij had het augurkje bij de lunch nog wel laten liggen), de suikerspiegel was onverantwoord laag! Langs een best wel boeiende, kaarsrechte weg met langsdenderende vrachtwagens en andere voertuigen voorzien van luxe zetels waar Peter zijn billen graag in had laten plaatsnemen, ging het richting Cothen. Natuurlijk heb ik de heren geprobeerd te bewegen tot een stop op een boeiende plek langs de route, maar men wilde weer niet! Zelfs de boeiende aanblik van een kudde broedende adelaars in hun natuurlijke omgeving kon de heren niet verleiden tot een langere pauze. Bij Culemborg lag de laatste pont al op ons te wachten, en eindelijk heb ik dan ook een mooi plaatje voor jullie kunnen schieten. De laatste 10 kilometer naar Cothen waren zwaar voor Peter, die zelfs overal blauwe Ford Focussen (uiteraard geheel willekeurig gekozen merk en model) zag staan en het zitcomfort van zo'n Ford Focus (uiteraard geheel willekeurig gekozen merk en model) tot heilig verklaarde, als hij zijn achterwerk maar in de zetels van die auto kon laten plaatsnemen! En dan, na 70,5 kilometer, waren we weer bij het beginpunt. Na een stop bij de lokale kersendetailhandelaar Vernooy voor een aantal kilo overheerlijke kersen ging het huiswaarts! Volgend jaar gaan we weer! Of is dat heel hachelijk?