maandag 7 februari 2011

Fröbelen met Frank: deel 1

In de impopulaire nieuwe serie 'fröbelen met Frank' ga ik jullie vertellen over het perron in het dalstation.



De regelmatige bezoeker van dit blog, die dat heus mag ontkennen, heeft hier wellicht al eens gelezen over de brug waarmee reizigers van perron 1 (bij het stationsgebouw) naar perron 2 (een eilandperron) kunnen komen.




De eerste brug was te kort, de overspanning bedraagt ongeveer 13 centimeter, en dat haalt brug 1 niet waardoor een zeer hachelijke situatie ontstaat voor de (speelgoed)treinreizigers.



Een eenvoudige oplossing kan verlenging van de brug zijn, ik heb echter gekozen voor de iets lastiger oplossing nummer 2: een nieuwe brug. Daarbij doemen 2 problemen op voor de ietwat lui aangelegde blogger/modelbaanbouwer.



Er moet een passende brug gescoord worden en ik had perron 1 iets lager gemaakt dan perron 2, wat wellicht geen scheve ogen oplevert maar wel een scheve brug. Om maar niet iets te zeggen over een scheve schaats!
Perron 1, gistermiddag, opnieuw maken was geen bijzonder zware opgave, ik had nog een stuk plank liggen, van maximaal een kilo, waarvan perron 2 ook gemaakt was.



Slechts wat gezaag en gerasp en klaar is Kees, die hier trouwens niet genoemd wil worden. Dan was een van de aandachtspunten van de beide perrons de vage zijkant, die iets weg had van grijze plakkaatverf, wat niet toevallig was, want de zijkant was van grijze plakkaatverf.



Na een emotioneel diepzinnig gesprek met neef Erik over perronzijkanten heb ik besloten zijn idee, het beplakken van de zijkant met steentjesmotiefpapier, uit te voeren.



Op de foto's zien jullie hoe dat er uit ziet als een enigszins onhandige blogger/modelbaanbouwer meer houtlijm aan zijn vingers smeert dan aan papier en perron. Overigens is aan je neus peuteren tijdens het knutselen ook niet handig, maar gelukkig heeft de eerste hulp mijn rechter neusgat weer open gekregen.



Toen het perron -zover- klaar was zag ik een ontspannen Bips (ik weet dat dit een beetje raar klinkt) liggen, wachtend of smachtend om op schoot naar Twister te mogen kijken. En zo heb ik dan de zondagavond met een Bips op schoot doorgebracht .....



Hachelijk?

10 opmerkingen:

Sjoerd zei

Er zijn slechtere manieren om je zondag door te brengen...

FRANK103 zei

@Sjoerd: echt waar?

Renesmurf zei

Je bent er weer even druk mee, maar dan is de voldoening daar vast ook naar.

www.brillie.nl zei

Een goede bruggen bouwer, komt altijd goede mensen tegen.

Drs. Johan Arendt Happolati zei

Heer Frank-103,
Hulde! U bent erin geslaagd een bijzonder technisch gebeuren erg grappig te beschrijven. U hanteert een bijzondere vorm van geschreven humor.
Doet u de groeten aan Bibbel Bips? U weet dat zij (of is het een hij?) een bijzondere plaats in mijn hart inneemt.
Met bijzondere hoogachting,
Uw Drs.

Gert zei

Ik weet niets van een te korte brug. Heb je een link naar het eerste bericht over de te korte brug?

Suske. zei

doet me denken aan "een brug te ver" maar da's een ander verhaal.

FRANK103 zei

@Rene: beter dat dan dat je je dood verveelt toch?

@Brillie: inderdaad! Zolang het geen brug te ver is...

@drs: bedankt voor u altijd zeer lezenswaardige reacties, Bips is helaas voor hem een jeweetwelkater, als u het label Bibbel aanklikt dan komt u terecht bij alle berichten waarin Bibbel de hoofdrol speelt. Een van die berichten heeft géén happy end!

@Gert: ik maak gewoon een nieuw bericht, waarschijnlijk heb ik alleen bij de aankoop van deze brug gemeld dat de oude te kort is?

@suske: dat had geen happy end, dacht ik.

Firefighter zei

Ik vind de perrons er goed uit zien. Eenvoudig en overzichtelijk. Misschien een concept wat je voor veel geld aan NS/Prorail kunt verkopen?

FRANK103 zei

@Martin: Prorail is toch meer van de vergeten wisselverwarmingen en andere treinverstoringen?