Sjoppen in de stad

De familie 103 wilde graag vanmiddag sjoppen in de stad. Daarbij werd gevraagd of ik mee ging (meestal gaan ze naar klerewinkels en mag/wil ik niet mee).

Het verjaardag geld van Elise moest namelijk ook nog uitgegeven worden aan Playmobil, en waar kan dat beter dan in de stad? Natuurlijk is er even een moment van bezinning als ik de Carin zie staan.

Gewoon een kort emotioneel moment, niks mis mee toch?

Dan ga ik snel de rest van de familie achterna, die hadden zo'n moment van bezinning niet nodig, vonden ze.

Bij het plaatselijke plein, een Dam, is een betoging gaande. Lieden met radioactieve tekens op hun lijf zijn reuze actief leuzen aan het schreeuwen, waarschijnlijk gaat het om een kudde wilde Japanners!

Kleding voor het kleine grut, speelgoed voor het kleine grut, als we de Kalverstraat in lopen vraag ik me eigenlijk af waarom ik mee gegaan ben.

Als we bij de schoenenwinkel ruime keuze hebben in allerlei fel gekleurde kinderschoenen die wel of niet voorzien van lampjes en klittenband, dan heb ik SPIJT.

Ja. (hieronder de deze week geopende WC-winkel, luxe plassen voor mega zeikerds?)

Overigens bleek toen wel waarom ik mee mocht of moest, dat was om de aankopen te tillen!

Ik bespaar jullie de andere aankopen, de heerlijke koude cola bij La Place, een werkje over Tom Poes (uitverkoop bij V+D), de grote Playmobildoos met de Ark van Noach, ik laat jullie graag zien dat de rest van de familie geen echte slavendrijvers zijn (voordat jullie een verkeerd beeld krijgen).

Tuurlijk kan ik zeggen dat ze zelf behoefte hadden aan vitaminerijk voedsel, maar ze hebben toch rekening met mijn culinaire wensen gehouden!

De treinreis naar huis werd verder opgevrolijkt met een Starbucks cappuccino.

Elise heeft een glimlach die de komende dagen niet van haar gezicht af gaat.

Zelfs niet als ze op de foto moet, hoewel ze wel bijdehand haar hand voor de lens houdt.

Hachelijk?