Waarbij dan opgemerkt moet worden dat dit verhaal misschien verwerkt gaat worden in een 4e boek.
Terug naar Peter. Om mijn verhalen over mijn gevoetbal op woensdagavond en zaterdagmorgen voorgoed te beëindigen besloot hij mee te gaan doen.
Voetballen in het park, samen met nog 4 tot 6 lieden. Weer of geen weer. En zolangzamerhand is 5 kwartier voetballen voor Peter beter vol te houden. Peter wil meer!
Dan moet de garage van zijn ouders leeg en daar staat zijn nog in goede staat (nieuwstaat?) verkerende hi-tech Peugeot-103 racefiets. So far so good, zou je zeggen.
Maar Peter vertelt het zijn kamergenoot. En dat had hij beter niet kunnen doen! Natuurlijk is hij geïnspireerd door de verhalen van GastheerG op zijn klassieke Bianchi (links bij de links). Tochtjes van 200 kilometer door het zonnige Toscane. Dus plannen we (collega René, die hier niet genoemd wil worden, en ik) voor Peter een ochtend om de Peugeot-103 uit te laten, vanmorgen dus!
We geven Peter nog wel eerst een busje met WD40 om de bewegende delen soepel te krijgen (ja, ook de knietjes!) en dan helpt er geen lieve moedertje meer! Collega René pik ik op bij de pont om 09.40 precies, en dan gaan we verder richting Peter.
De fotogenieke ochtendnevel in combinatie van de van frisse accu's voorziene digitale compact zorgt voor wat extra oponthoud, voor jullie zetten we bijvoorbeeld de Ceresterminal op de gevoelige sensor.
Het valt me dan op dat René ook aardig vlot door een plas heen fietst, wat mij toch een behoorlijk natte bips oplevert. Als ik René er naar vraag blijkt hij een achterspatbord op zijn racefiets te hebben. De volgende plassen passeer ik daarna met aangepast tempo.....
Goed, precies om 10.30 staan we bij Peter voor de deur en even later zitten we aan de koffie met appelgebak. Heerlijk!
We hebben er net 26 km op zitten en zijn dan klaar voor de volgende kilometers!
Voor de kenners: via Twiske naar Neck, door Purmerend naar Monnikendam en dan via een koffiehuis terug naar Peter's huis.
Hoewel we met een razend tempo de fietspaden onveilig hebben gemaakt worden we eenvoudig voorbij gefietst door 2 gezellig kwebbelende dames, zie foto hieronder.
Natuurlijk maak ik dubieuze foto's van de 2 medefietsers, (links op de foto is mijn harige rechterbeen!) vooral omdat de sprintjes naar de plaatsnamenbordjes allemaal door mij verloren zijn en Peter en René daar wel erg veel lol om hadden!
Met 40 kilometer onder de wielen door heeft Peter voor 2008 genoeg gefietst, en heeft hij komende week last van de moeder van alle zadelpijnen. Het gesprek gaat dan alleen nog over zalfjes en opblaaskussentjes. René en ik hebben nog een stukje te gaan en als ik de fiets in de schuur plaats heb ik vandaag 83 kilometer gereden. Volgende week weer?
8 opmerkingen:
Kantoor verhalen, daar ben ik niet zo goed in. Daar ik nooit op een kantoor gezeten heb. Maar der is nog iets als een hoorspel, en dat gaf een goed beeld... Ja, die van Voskuil.
Nu, Heer Frank,
Alhoewel ik het hier eigenlijk niet gezegd wil hebben, is zo'n fietstocht 'nergens heen' en dus 'zonder doel' niet aan mij besteed. Ik ben wel een groot fietser voor het aanschijn Gods, edoch ik moet altijd een doel voor ogen hebben: naar het werk bv. (= bijvoorbeeld). Of naar de markt. Of naar het vijf kilometer verder gelegen restaurant 'Het Gerucht en de Verwondering'. Fietsen om te fietsen lijkt mij een zinloze bedoening. Beter ware het m.i. (mijns inziens) dat een mens zijn krachten spaarde om bv. (= bijvoorbeeld) de ramen te lappen, of om alle schoenen van het gehele gezin schoon te borstelen. Ik zeg maar wat.
Nu, dan zult U ongetwijfeld weer opwerpen: elck zijn meug en ieder vogeltje zingt zoals het gebeckt is en van die onzin, en wellicht hebt U dan ook weer gelijk.
En dan nu even ernstig... Wonderlijk minimalistisch vertelsel met grappige foto's, Heer Frank. U beheerst perfect de kunst om van een non-event een halfgaar verhaal te breien.
Ik weet niet echt hoe U het aan boord legt, maar blijkbaar gebruikt U de ironie, de overdrijving, de dramatisering en het guitig knipogen naar de lezer als middel om de aandacht van de lezer te grijpen en vast te houden.
Ik vind dit alles maar hachelijk, als U mij vraagt.
Neen, U bent een komiekeling en een olijkerd.
Vriendelijke groeten,
De Drs.
Wat een super fietsfotoblog!
Echt TOP
Grote klasse
Foto's zijn stuk voor stuk heerlijk plaatjes voor in een dergelijke blog.
Heb zitten genieten bij de koffie.........ZONDER punt :-(
Heer Happolati, u weet precies waar de schoen wringt!
Terwijl F103 er op uit gaat met de fiets blijf ik achter om de ramen te lappen, en om alle schoenen van het gehele gezin schoon te borstelen. En uiteraard om onder andere de bedden te verschonen, te stofzuigen, de was te doen, te frutselen/knutselen met minderjarigen en om als scheidsrechter op te treden wanneer het grut zelf aan de slag gaat.
Ik ben jaloers op mevrouw Happolati...
@Brillie: op kantoor hebben we geen radiohoorspelen nodig, we kleppen zelf genoeg!
@drs: het is juist een soort ontsnappen aan de ramen en aan de schoenen, vluchtgedrag dus! En u heeft het stukje over de appeltaart toch gelezen? Geen mooier doel voor een fietstocht dan naar een plek waar geheel gare appeltaarten zijn!
@Gerard: bedankt, teveel lof. Maar zonder appeltaart dit blog bezoeken is natuurlijk risicovol!
@Madelon: moest jij niet de ramen lappen en de schoenen poetsen (was draaien etc) ipv computeren?
Volgende week maar 40 doen, dat is wat korter!
@ Wat doet die duikersklok op de fiets? Zomaar een vraag, om uren over te klepperen...
@Renésmurf: voor komende zondag staat de A1GP op de agenda, dat betekent 0,0 km fietsen!
@brillie: misschien moet je opnieuw een betere bril, of heb je op deze nog garantie?
Of moet ik een andere bril?
Een reactie posten