Ieder jaar vieren we bij mijn ouders Sinterklaas. En dan verstoppen Sinterklaas en/of Zwarte Piet ergens de kadootjes. 
Dus ook dit jaar zaten de kindertjes te wachten tot ergens in huis gebom zou klinken, ten teken dat de kadootjes gearriveerd zijn. Ik kan hier de opwinding niet beschrijven die ontstond toen de kindertjes buiten op straat Sint Nicolaas en twee Zwarte Pieten zagen lopen.
Het huis was te klein en mijn oordopjes functioneerden duidelijk onvoldoende.
Wat zeg je?
Goed, de Goedheiligman kwam dus voor ons! Ik laat hier natuurlijk alleen de foto's zien van Elise en van Wesley bij de Sint.
Misschien had ik u ook de foto's kunnen laten zien van de andere aanwezige kindertjes bij de Sint, maar een foto die ik NIET laat zien is die van Frank-103 bij de Sint. En dat is uit praktische overwegingen: ik had mijn camera nog om mijn nek hangen. En mijn zus Monique, die hier niet genoemd wil worden, heeft wel een foto gemaakt, maar nog nooit een foto van haar camera overgezet op de PC.
Waarom ik bij de Sint moest komen? Wesley was bang voor de Sint, bang om mee te moeten in de zak naar Spanje. Ik verwijs jullie graag even naar het verhaal over de Corus stoomtrein. En wie zou Wesley nou zo bang gemaakt hebben? Volgens alle aanwezigen op één na (en dat was ik natuurlijk), ben ik dat! Dus moet ik de Goede Sint beloven het arme kleine jongetje niet meer zo bang te maken en moest ik voor straf een Sinterklaasliedje zingen! Wat op zich weer heel hachelijk was voor de Sint en de andere aanwezigen, want ik ben niet bepaald een nachtegaaltje!
Na een half uur ging de Sint weer verder en storten wij ons op de versnaperingen die in ruime hoeveelheden aanwezig waren.
Dus ook dit jaar zaten de kindertjes te wachten tot ergens in huis gebom zou klinken, ten teken dat de kadootjes gearriveerd zijn. Ik kan hier de opwinding niet beschrijven die ontstond toen de kindertjes buiten op straat Sint Nicolaas en twee Zwarte Pieten zagen lopen. 
Het huis was te klein en mijn oordopjes functioneerden duidelijk onvoldoende.
Wat zeg je?
Goed, de Goedheiligman kwam dus voor ons! Ik laat hier natuurlijk alleen de foto's zien van Elise en van Wesley bij de Sint.
Misschien had ik u ook de foto's kunnen laten zien van de andere aanwezige kindertjes bij de Sint, maar een foto die ik NIET laat zien is die van Frank-103 bij de Sint. En dat is uit praktische overwegingen: ik had mijn camera nog om mijn nek hangen. En mijn zus Monique, die hier niet genoemd wil worden, heeft wel een foto gemaakt, maar nog nooit een foto van haar camera overgezet op de PC.
Waarom ik bij de Sint moest komen? Wesley was bang voor de Sint, bang om mee te moeten in de zak naar Spanje. Ik verwijs jullie graag even naar het verhaal over de Corus stoomtrein. En wie zou Wesley nou zo bang gemaakt hebben? Volgens alle aanwezigen op één na (en dat was ik natuurlijk), ben ik dat! Dus moet ik de Goede Sint beloven het arme kleine jongetje niet meer zo bang te maken en moest ik voor straf een Sinterklaasliedje zingen! Wat op zich weer heel hachelijk was voor de Sint en de andere aanwezigen, want ik ben niet bepaald een nachtegaaltje!
Na een half uur ging de Sint weer verder en storten wij ons op de versnaperingen die in ruime hoeveelheden aanwezig waren.
Dan voor Gert: er waren vanmorgen zelfs 10 man aanwezig, dus we speelden 5 tegen 5. Het team waar ik in speelde kwam te kort, vooral door gebrekkig overspelen. Mijn rol was minimaal, mijn sportbril is nog steeds kapot en met 10 lieden met blauwe, grijze en zwarte shirts kon ik mijn medespelers niet onderscheiden van de tegenstanders. 
Hoewel we met een achterstand aan 'de winnende goal' begonnen werd die wel door ons gemaakt en hebben we toch een soort van gewonnen of gelijk gespeeld!
Hoewel we met een achterstand aan 'de winnende goal' begonnen werd die wel door ons gemaakt en hebben we toch een soort van gewonnen of gelijk gespeeld! 
11 opmerkingen:
Een blauwe opel zafira comfort! Bouwjaar onbekend vermoedelijk 2003
@Finger2: goed! Dat levert punten op!
Heer Frank,
Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat U erg vrolijk door het leven gaat. Elke dag lijkt er wel iets te gebeuren: uitstappen, bezoeken van de Sint, geinige voetbalwedstrijden...
Nu, ik kan mij voorstellen dat de jongeheer Wesley wel een beetje bang was: ik zou 'm ook ferm knijpen, moest de Goede Sint, kindervriend en makelaar in speelgoederen, mijn kleine buik met zukke grote witte hand omklemmen.
Hachelijke situatie als U mij vraagt.
De Drs.
Sinterklaas doet weer goed zijn best dit jaar, zoals we wel gewend zijn. Prima kerel!
En die ene foto houden we dan nog wel te goed, help anders maar even.
Wat nep weer....
En bij vertrek van de Sint ging de goedheiligman naar het meisje met de roze trui aan de overkant van de straat dat smachtend naar kadootjes met haar neus boven op haar slaapkamer tegen het raam staat gedrukt??? (ook voor detail ;-))
Die Japanse thee onderzetters, das wel grappig. Die hadden wij vroeger ook... toen we nog in Japan woonde.
@Porsche Harry,
Dat was dus geen meisje met roze truitje, maar een bejaarde man met de roze duster van zijn ex-vriend.
En hij keek niet smachtend naar de sint, maar juist woedend. Zijn vriend (François) is er vorig jaar met de Sjanspiet vandoor gegaan.
Vandaar dus.
En dan beweer je nog dat je oog voor detail hebt. Tsss.
@Madelon: Zo goed is F103 dus inmiddels met fotobewerking, dat hij mij nog op het verkeerde been weet te zette :-)
En heeft Frankje nu eindelijk de Schienenbus van Sinterklaas gehad?
@drs: de Sint heeft hem niet mishandeld, ook al heeft de Sint grote handen!
@René: mijn kop op dit blog, ik gruwel al bij de gedachte...
@Brillie: nep is onecht, deze Sinterklaas was heel echt!
@Porsche Harry: ik bekijk mijn foto's meestal niet zo goed....
@Brillie: bij de Xenos voor weinig.. (dan hoef je niet helemaal naar Japan voor een setje!)
@Madelon: dezelfde Sjanspiet die een oogje op Lisanne had? Lijkt me hachelijk!
@Porscheharry: inderdaad!
@Lokkie: nee, ik heb helemaal NIETS gehad! Ik begin zolangzamerhand iets te voelen voor de denkbeelden van Brillie...
Een reactie posten