Dus moeten drie dames op paarden er aan geloven.
Het strand met windmolens.
<
Een verdwaalde schelp.
Dan toch maar 2 stuks grut, onherkenbaar omdat ze de zon in de rug hebben.
Omdat de grootste boef niet mag ontbreken staat hij ook nog een keer op de foto.
De bakker Joop stroopwafels, die ook mee wilden naar het strand maar dit niet allemaal overleefd hebben...
Het buitenterras was niet helemaal vol.
Alleen voor dit blog moesten we wel aan de koffie met appeltaart.
Misschien is dit géén goed moment om te vertellen dat ik zaterdagavond om 21.00 samen met Lisanne óók voor het eerst zelf een appeltaart heb gefabriceerd. En dat we die om 23.45 hebben geproefd. En dat die vanmorgen rond 11 al op was. Van de productie hebben we wél foto's, van het eindproduct niet, dat was zo lekker....
En na een stuk appeltaart fietst een bord patat met satésaus er natuurlijk ook wel in.
Dan terug langs het strand richting auto.
Nog een paar keer natte voeten halen omdat die bal toch de zee inwaait, en dan in de auto naar huis.
Heerlijk, zo'n zondagmiddag!
5 opmerkingen:
Dat slagroom ziet er niet zo best uit. Als gij niet de griep heeft morgen, dan weet ik het niet meer.
@Brillie: het was niet mijn slagroom, maar het gebakje van John. Het was ook niet mijn patat, maar dat houdt me niet tegen om er een foto van te maken!
Frank maakt nooit foto's van zijn eigen eten, altijd dat van een ander.
Maar dat je dat in je hebt joh, appeltaart bakken. Leuk om te doen en zeker zo leuk om te eten.
Vanavond nog een appeltaart bakken en nu wel foto's maken van het eindproduct. Zaterdag alleen zaalvoetbal gefotografeerd. Nu de foto's nog uitzoeken.
@Jacko: eerst je eigen eten opeten vóór het koud wordt!
Die appeltaart was de eerste keer maar zeker niet de laatste!
@Gert: de appeltaart was gewoon te lekker! Ik ben benieuwd naar jouw zaalvoetbalfoto's!
Een reactie posten