En reorganisaties gaan gepaard met etentjes, dat lijkt me logisch!
Dus moest ik (zie zelfportret hierboven!) gisteravond om 18.00 in een soort van restaurant zijn.
Op een of andere manier werd ik, toen ik bijna op de plek van bestemming was, ernstig afgeleid.
Gelukkig was het daarna niet lang lopen.
Waardoor ik wel iets te laat bij het restaurant was.
Het was zo'n teambuilding gebeuren,
waarbij de aanwezigen allemaal een deel van de maaltijd moesten maken.
Waarbij de vis het haasje was!
Na een mooi leven in de diepzee als onderdeel van een teamuitje jammerlijk aan je eind komen, heeft een vis geen rechten?
Eerlijk is eerlijk, nadat ik een komkommer met een mes te lijf ben gegaan
heb ik mij ook gestort op een vis.
De jager en zijn prooi.
Het eindproduct van het culinair samenzijn, de maaltijd, had niet de verfijnde smaak die ik zo gewend ben van bijvoorbeeld de Big Tasty.
Maar de bakken om de darmen weer via de ingang te legen, waren echt niet nodig!
Meevaller was dat er ook een sfeervol happy end was aan de avond.
Ja, je kan een avond minder smaakvol afsluiten!
Hachelijk?
4 opmerkingen:
Hoe dan ook, aan alles komt een eind, ook aan het leven van een vis.
En beter lekker opgegeten dan wegrotten in vies zeewater, niet ?
Een mooi einde toch, van alles...
@suske: eigenlijk is die vis dus gematst!
@sjoerd: ja, zoals altijd op dit blog!
he, bah, arme visjes.
Maar goed, ieder zijn smaak he.
Reorganiseren vind ik eigenlijk meestal ook wat van niks.
Een reactie posten