Woensdagmorgenfietsen: de tocht met Peter

Stipt op tijd stond Peter voor de deur met zijn Peugeot racefiets! Hij was er helemaal klaar voor en had al een uur gefietst (warming-up). Slechts oponthoud voor een snelle consumptie en een eenvoudige doch smakelijke koek gunde hij zich (en mij dus ook)!



Dan ging het de paden op en de lanen in, richting Steffer, die hier vast vandaag niet genoemd wil worden nu het niet gaat over motorisch aangedreven fietsen. Op de foto ziet u de 'col du A9', een bekend klimmetje in deze regio.



De spieren zijn inmiddels warm (eigenlijk hebben we het helemaal warm!), tijd voor het echte werk. En dat komt dan ook, de ongeëvenaarde Kruisberg!



Alleen de echte diehards durven de top van de Kruisberg met de fiets te bedwingen....



Pas als we al weer halverwege de terugreis zijn is het tijd voor een korte pauze, om de duizenden verbrande kilocalorieën op (Sonja Bakker) verantwoorde wijze aan te vullen.



De laatste etappe wordt dan weer met beangstigende snelheden gereden, we stoppen alleen voor een trein, omdat die, mocht het tot een botsing komen, toch voor vervelende beschadigingen aan de fiets kan zorgen.



Thuis gekomen heeft Lisanne deskundig boodschappen gedaan en de lunch voorbereid.



Omdat Peter nog een uurtje naar huis moet en wil (zijn fiets past wel in mijn family vehicle, ik had hem naar huis kunne brengen) fietsen laat hij zich de lunch goed smaken!



Het was weer een uitstekende woensdagmorgenfietstocht!
Omdat een teveel aan getalletjes jullie toch niet boeit meld ik alleen dat we 35 kilometer gereden hebben. Gemiddelden, ach wie kan het schelen?